Entzun dezagun Ruper Ordorikaren “hamabostean behin”:
“Etxetik gutxitan irten arren
Jon Trollope hamabostean behin
abiatzen da labanderiara.
…
Labadora martxan ezarri
errebistarik ekarri ez duenez
leihotik begira zai.”
Eta zai dagoela, Jon Trollopek labanderiako ohartxo batean jartzen du gogoa:
Labadorak dirauen bitartean, Jon Trollopek, denbora pasa, palindromo bihurtzen du ikusitako ohartxoa:
Ea palindromoa topatzen dugun.
A ze istorio bitxia kontatzen duen topatu beharreko palindromoak. Adi:
Guru baten atzetik dago jende asko, auto-laguntza liburu artean galduta. Topatu beharreko palindromoak dioenez, hor dago Eba, guru baten eske, baina horretarako libururik erabili barik:
OHARRA: Ariketei egindako erantzunak moderatu egingo
ditut, eta astebetez gordeko. Ez larritu, beraz, zuen erantzunak ez
badira berehalakoan publikatzen. Jokoari mesede egingo diolakoan nago.
Oraingoan topatu beharrekoa palindromo autoerreferentea da, zera dioena:
OHARRA: Hemendik aurrera, ariketei egindako erantzunak moderatuko ditut, eta astebetez gordeko. Ez larritu, beraz, zuen erantzunak ez badira berehalakoan publikatzen. Jokoari mesede egingo diolakoan nago.
IGETEGI hau emankorra baldin bada, ULIAGAILU guztiak zorrotz mantentzen ditugulako da, ELIAZTATZAILE finen antzera. Eta batzutan OIZAKAZIO bihurtzen bazaigu ere amesten dugun ANUSATASUNA, AIREKERIA barik esan dezakegu ARUDURA bilatzean USTUTSU bilakatzen garela, batzutan IRRAGARRI, guztietan ELIGILE, eta IRALARI betiko.
Milesker blog hau jarraitzen duzuen guztioi.